Wyważenie płetwonurka
Foto

Jednym z najważniejszych elementów nurkowania jest prawidłowe wyważenie płetwonurka. Żeby skompensować wyporność pianki zakładamy obciążenie (ołowiane kafle, obciążniki, taśmy itp.).

Teoretycznie zakładamy 1kg obciążenia na każde 10kg ciała.

  1. Najpopularniejszym rozwiązaniem jest pas z obciążnikami, który niestety obciąża miejscowo kręgosłup, co jest uciążliwe dla większości nurków.
  2. Kamizelka ratunkowo wypornościowa (KRW) z kieszeniami balastowymi- rozwiązanie lepsze lecz nie pozbawione wad. Zdarza się, że balast wysuwa się z kieszeni powodując dodatnią pływalność płetwonurka. Zakładanie dużej ilości obciążników do kieszeni jacketu, może przyśpieszać jego zużycie w newralgicznie obciążonych miejscach.
  3. KRW techniczna – pozwala na zamocowanie balastu typu red bull do D-ringów umocowanych na pasie i połączonych z płytą. Ciężar rozkłada się na całe plecy i nie obciąża miejscowo kręgosłupa. Problemem może być przecierający się pas w miejscach mocowania do KRW- stępić ostre krawędzie płyty. Należy zwrócić uwagę na karabinki łączące red bulla z D-ringiem, karabinki otwierane do środka mogą spowodować wpięcie nurka w linę, sieć, poręczówkę, co może doprowadzić do niebezpiecznej sytuacji. Trzeba używać karabinków z wymuszonym otwarciem i jak najmniejszym oczkiem. Pamiętać należy jednak żeby była możliwości szybkiego zapięcia i odpięcia red bulla, nawet w suchej rękawicy.
  4. Obciążniki V-weight. Stosowanie obciążników mocowanych do butli uniemożliwia ich zrzucenie w razie niebezpiecznej sytuacji, nie powinno być używane przez nurków rekreacyjnych.

Prawidłowe wyważenie płetwonurka w pełnym sprzęcie do nurkowania i skafandrze- na wdechu unosi się na powierzchni z głową nad lustrem wody, po wydechu powoli zanurza się pod wodę.

Wyważenie należy wykonać obowiązkowo, kiedy któryś z elementów mających wpływ na pływalność uległ zmianie, chodzi tu głównie o takie elementy jak: skafander, ocieplacz, butla.

 

Pod wodę należy zabrać taką ilość „ołowiu”, która pozwoli bezpiecznie zanurzyć się, przebywać na zamierzonej głębokości, wynurzyć się, wykonać dekompresję i pozostać na powierzchni.

Za mała ilość obciążenia nie pozwoli na zanurzenie.
Pamiętajmy o zużyciu gazu podczas nurkowania, 1000l powietrza waży 1,3kg.
Zużycie 2000l powietrza spowoduje zwiększenie w końcowej fazie nurkowania pływalności płetwonurka o 2,3kg, co może uniemożliwić wykonanie dekompresji i doprowadzić do wyrzucenia nurka na powierzchnię.
Z takimi problemami możemy spotkać się częściej podczas nurkowania z butlami aluminiowymi, które są lżejsze od stalowych.

Jeżeli zabierzemy pod wodę za dużo obciążenia to pojawi się problem z pływalnością.
Nawet delikatne napełnienie lub opróżnianie KRW będzie powodowało nagły przyrost lub spadek pływalności, co bardzo utrudnia nurkowanie.

Przeciętny płetwonurek podczas kursu podstawowego jest mocno przeważony. Wynika to z naturalnego odruchu- zanurzając się, bierze głęboki wdech z automatu. Mocno napełniając gazem płuca powoduje zwiększenie swojej pływalności. Aby skompensować dodatkową pływalność gazu w płucach zabiera większą ilość balastu. Doświadczony nurek wykonuje wdechy o mniejszej objętości- tak jak podczas oddychania na powierzchni.
Rada dla początkujących- warto samodzielnie powtarzać proces wyważenia, co jakiś czas.

Wiele razy „odciążałem” płetwonurków, rekordziści odchudzali się o 10kg.

 

Istotne jest również prawidłowe rozmieszczenie obciążenia. Środek ciężkości płetwonurka powinien znajdować się nieco poniżej środka wyporu, lub pokrywać się z nim (okolice bioder) – wtedy będzie on mógł przyjmować dowolną pozycję pod wodą.

  

 

 

Gdy obciążenie będzie za wysoko, płetwonurka przechyli głową do dołu, co jest bardzo niekorzystne w przypadku nurkowania w suchym skafandrze.
 

Jeżeli obciążenie umiejscowimy za nisko, płetwonurka ustawi pionowo.
 

Skuteczną metodą na pozbycie się problemu jest regulacja wysokości zapięcia KRW do butli.

Ciężarki na pasie powinny być przeciwwagą dla butli, należy założyć je z przodu (od pępka w lewo i prawo), unikamy wtedy przewracania płetwonurka na plecy.

Balast rozmieszczamy symetrycznie, aby nie dochodziło do przechyłu na prawą lub lewą stronę.
Jeżeli zakładamy latarkę z dużym akumulatorem, butlę boczną - obciążenie zakładamy po przeciwnej stronie.

 

Nurkując w kombinezonie mokrym zachodzi zjawisko ściskania pianki. Podczas zanurzania zwiększa się ciśnienie (zgodnie z prawem Boyle’a–Mariotte’a), co powoduje zmniejszenie średnicy pęcherzyków par oleju zatopionych w gumie. Prowadzi to do zmniejszenia pływalności nurka i wymaga kompensacji przez dopuszczenie gazu do KRW. Zjawisko te nie zachodzi w kombinezonach suchych membranowych (wykonanych z trylaminatu, cordury) ponieważ nie zawierają w swoim składzie pęcherzyków.

 

Nurkując w wodzie słonej płetwonurek powinien założyć więcej obciążników niż w wodzie słodkiej. Duża gęstość wody słonej (duża zawartość rozpuszczonej soli) powoduje, że ma większą wyporność.

Aktualności
Norwegia 2020

Centrum Nurkowe Hitra


Subskrypcja
Wpisz swój adres e-mail aby otrzymywać informacje z naszego serwisu.

 
 
 

Witryna wykorzystuje ciasteczka (ang. cookies) w celach sesyjnych oraz statystycznych. Więcej informacji w polityce prywatności.
 
 

n4CMS by new4mat.com © 2008       Administracja