Najpłytszą częścią jest Istria, gdzie max. gł. wynosi 50 m. Od Puli dno łagodnie opada doliną od Zirje w kierunku Włoch (Jabucka Kotlina) do max. gł. 240 m. Od Zabuckiej dno się podnosi do Palagruze (max. 130 m.) Na południe dno opada stromo w kierunku doliny Juznojadranskiej do gł. 1300 m.
Pływy
Amplitudy pływowe są raczej niewielkie. Na południu wynoszą ok. 40 cm a na północy dochodzą do 1 m na Istrii i w zatoce Triest. W niektórych wąskich kanałach i zatokach przypływ może być spory w czasie silnego sirocco. To zjawisko jest charakterystyczne dla dużych i głębokich zatok na południu. Amplitudy pływowe są bardzo nieregularne.
Prądy morskie
Prądy morskie formują się pod wpływem wiatru, różnic ciśnienia, temperatury i różnic w zasoleniu (czyli gęstości wody). Mogą wystąpić prądy poziome lub pionowe. Występują też prądy denne, które powstają na skutek ruchu wody z obszaru cieplejszego do zimniejszego, kiedy warstwa powierzchniowa ulegająca oziębieniu opada na dno. Prędkość prądów waha się w poszczególnych obszarach, jest również zmienna w czasie. Średnia prędkość prądu wynosi 0,5 węzła, ale może osiągnąć 4 w.
Zasolenie
Zasoleniem nazywamy całkowitą ilość soli rozpuszczonych w kilogramie (litrze) wody morskiej. Zazwyczaj zasolenie wyraża się w gramach (na 1 litr wody) lub promilach (na jedno wychodzi). Średnie zasolenie Adriatyku to 38,2/l g (38,2 promila) – w Bałtyku np. od 2 do 8g. W części północnej jest nieco mniejsze niż w środkowej i południowej ze względu na napływ słodkiej wody z rzeki Po.
Temperatura wody
Adriatyk charakteryzuje się bardzo wyraźną zmiennością temperatury powierzchni wody. Średnia roczna wynosi 11o C. W zimie spada do ok. 7oC; bardzo rzadko poniżej tej wartości. Na wiosnę morze się ogrzewa i powierzchnia wody osiąga temp. 18oC. W lecie temperatura powierzchni wody jest bardzo wysoka (ok. 22-25oC), a na południowym Adriatyku i na Istrii dochodzi do 27oC. Bardzo wyraźnie występują w tym morzu termokliny, które są charakterystyczne dla okresu letniego (zimą następuje wyrównanie temperatury wody w przekroju pionowym). Są 3 letnie termokliny:
na głębokości 3-5 m.
ok. 12 m.
ok. 18 m.
Poniżej głębokości 30 m. temperatura wody jest stała przez cały rok.
Falowanie
Fale powstają tu głównie jako rezultat wiejącego wiatru (falowanie wiatrowe) i osiągają przeważnie wysokość do 0,5 do 1,5 metra, bardzo rzadko przekraczając 5 m
DANE METEOROLOGICZNE
Klimat
Występuje tu typowy klimat śródziemnomorski z łagodną deszczową zimą i upalnym suchym latem. Temperatura powietrza zależy od regionu. Na północy w lipcu dochodzi do 34oC, a na południu osiąga 38oC. Zimą najchłodniej jest na północnym Adriatyku (do –16oC); w części południowej nie spada poniżej –6oC.
Wiatry
Na obszarze Adriatyku najczęściej występują: bora, sirocco i wiatr północno-zachodni.
Bora
Bora (chor. bura) to suchy, zimny spadający wiatr wiejący porywiście z kierunków północno-wschodnich. Zasadniczy wpływ na kierunek wiatru ma kształt wybrzeża. Bora powstaje na skutek ruchu warstw powietrza, gdy zimne warstwy znad gór (wyższe ciśnienie) osiągają wybrzeże wypierając cieplejsze powietrze znad powierzchni morza (niższe ciśnienie). Powoduje to powstawanie silnego prądu powietrza (zimne powietrze wypełnia „próżnię” wywołaną unoszeniem się cieplejszych warstw znad powierzchni morza). Bora wieje głównie zimą. W lecie może trwać do 1 dnia (przeważnie kilka godzin); w zimie może wiać 2 tygodnie.
Sirocco
Sirocco (chor. jugo, siroko, silok) jest ciepłym i wilgotnym wiatrem wiejącym z kierunków od południowo-wschodnich do południowo-zachodnich. Powoduje wysokie falowanie i deszcz. Sirocco jest charakterystycznym wiatrem południowego Adriatyku gdzie wieje dłużej i silniej niż na północy (w lecie zwykle ok. 3 dni, w zimie nawet do 3 tygodni). Oznakami nadchodzącego sirocco są: spokojna powierzchnia morza, zmienne słabe wiatry, zamglenie horyzontu, wzrost temperatury i wilgotności oraz stopniowy spadek ciśnienia atmosferycznego. Fale z kierunku południowego stają się większe.
Bryza lądowa
Bryza lądowa (chor. maestral, smorac) jest dziennym, termicznym wiatrem wiejącym z kierunku północno-zachodniego i powstaje na skutek różnic w prędkości ogrzewania się powierzchni lądu i morza. Jest obecna od wiosny do jesieni i w ciągu dnia często zmienia kierunek. Bryza lądowa występuje częściej na południowym Adriatyku i zaczyna tam wiać wcześniej.
Bryza morska
Bryza morska (chor. burin) jest wiatrem wiejącym przeciwnie do bryzy lądowej. Wieje w nocy z kierunku północnego, północno-wschodniego na północnym Adriatyku, a na południowym ze wschodu i południowego wschodu. Jest najsilniejsza przed świtem i zaraz potem ustaje.
Informacje pogodowe
Prognozy pogody są przygotowywane przez Narodowy Instytut Hydrometeorologiczny i mogą być odbierane na częstotliwościach UKF radiostacji brzegowych i kapitanatów portów. Są też nadawane na częstotliwościach radiofonii FM lub przy końcu serwisów informacyjnych lub w czasie informacji dla marynarzy i rybaków. Kapitanaty portów ciągle nadają prognozy pogody i ostrzeżenia na swoich kanałach UKF w czterech językach. Zawsze można uzyskać prognozę pogody wraz z opisem sytuacji synoptycznej we wszystkich marinach i kapitanatach portów.
